Twee keer eerder bezocht ik dit prachtige water en ik heb er hele goede herinneringen aan overgehouden. Beide keren was het heel erg warm en windstil, beide keren slecht gevangen. Ondanks dat, wel twee keer een veertiger gevangen en dat zijn momenten waar ik graag nog eens aan terug denk! Zou het deze keer wel lukken om een stek aan de praat te krijgen? Met de kennis en ervaring van de vorige trips, gaan we het gewoon nog een keer proberen, dit keer niet in september maar in oktober. We hoopten dat het dan wat minder warm zou zijn. Onze wens kwam uit, want deze week werd het allesbehalve lekker weer!

Voorgaande jaren (2013 en 2014) hebben we dit water met z’n vieren bevist. Heerlijk veel ruimte, het hele water is namelijk een week lang voor ons alleen. Geen stek waar je een week aan vast zit, maar gewoon gaan en staan waar je wil. Deze keer hebben we nóg meer vrijheid, want Thomas en ik zijn maar met z’n tweeën en hebben het complete meer voor onszelf! In mijn gedachten denk ik aan “driemaal is scheepsrecht”, revanche na de twee nederlagen. Althans, zo voelt het wel een beetje. Het liefst maak ik van deze trip een soort afsluiter voor dit water, al is het er eigenlijk te mooi om nooit meer terug te gaan.

Zal het deze keer wél lukken?

We hebben slechts een klein deel van het bestand gezien en er moeten nog genoeg pareltjes zwemmen. 2013 bracht mij slechts twee vissen, één van 16kg en één van 21kg. Een mooie two tone dertiger en mijn eerste veertiger. Niet slecht om bij je eerste Frankrijk trip een veertiger te vangen natuurlijk, maar twee vissen in een week is gewoon niet genoeg. In het tweede bezoek aan dit water (2014) ving ik er vijf, een reeks mooie twintigers en wederom een veertiger. Nu moet het gaan gebeuren, neem ik mezelf voor en de voorspellingen zijn niet slecht. Er vist niemand in de week voor ons, het gaat een beetje waaien en het wordt niet te warm. Sterker nog, ’s nachts gaat het gewoon vriezen.

Een goed begin

We doen een boodschap bij de appie en rijden rond half 10 weg, de verwachtte aankomsttijd is dan 17:44. Dat zou niet slecht zijn, want dan kunnen we nog voor het donker een hengeltje inleggen. De reis verloopt een keertje voorspoedig en zelfs Parijs geeft geen problemen, 18:30 staan we al aan het water. We voelen ons direct thuis, we hebben toch al een beetje een band opgebouwd met het water en we hebben er zin in. Helaas liggen er twee pompen in het water aan het begin. Hierdoor zijn de stekken langs de weg wat beperkt te bevissen en ons eerste plannetje moet worden bijgeschaafd. De pompen zijn geplaatst in de zomer om het water van extra zuurstof te voorzien.

Prachtig toch?!

De eerste nacht lekker in de kleine shelters.

In plaats van de stek aan de weg, gaan we het pad een stukje af en vissen we een stek een stukje verderop met iets meer afstand van de pompen. Het regent, maar gelukkig minder dan voorspeld was, zoals altijd liggen de spullen die je als eerste nodig hebt helemaal onderop en dus moet alles uit de auto, de regen in. Met een paar lullige worpjes werpen we in totaal vier hengels in, niet te ver om zo genoeg afstand van de pompen te houden. Net voor het donker liggen de hengels op hun plaats. We maken wat te eten in één van de shelters. We zijn licht bepakt, morgen moeten we namelijk alles weer afbreken, de boot in en het water over richting de landtong. We zien al snel een vis springen, vlakbij en dat is goed nieuws! De andere jaren was de vis alleen actief in de armen. Moe van de reis en met een volle maag zoeken we op tijd de slaapzakken op. Maar als we gaan slapen is dat maar voor korte duur! Thomas krijgt al snel een aanbeet op links en vangt een spiegel van 11,8kg, op de multi-rig en witte pop-up. Nog tijdens het fotograferen vang ik een zeelt op een rechter hengel, zeelt hadden we hier eerder nog niet gezien. Het is windstil en de regen is gestopt, een heldere hemel en een volle maan. Het is hier de afgelopen weken heel koud geweest en dat is te zien aan de watertemperatuur, de thermometer geeft nét onder de 10 graden aan.

Thomas vangt al snel de eerste vis.

Vroeg observeren

Als de vis nog niet verstoord is dan is het goed te zien waar de vis zich bevindt, ze springen regelmatig en dat geeft veel informatie. De wekker gaat om 7 uur al af, zodat we goed kunnen observeren tijdens de ochtendschemer. Het is erg koud en mistig, maar we zien en horen de vis op willekeurige plekken springen over het gehele meer, op het diepe voor ons en in de armen. Goed nieuws dus want de vis houd zich deze keer niet massaal op in het ondiepe reservaat, waar vissen verboden is. We trekken ons plan en beginnen met opruimen. Rond een uurtje of 10 gaat er een hengel af, een paar gekke piepjes maar geen vis. Direct teruggeworpen en even later gaat hij weer af!

Heerlijk, de eerste vis in mijn handen en nog overdag ook!

Weer geen run maar slechts een paar piepjes, aanslaan en deze keer wel contact. Ik vang mijn eerste vis van de trip, en ben super blij. Gelijk een goeie vis, net geen 15kg. Da’s lekker, allebei een vis in de eerste 24uur. De twee aanbeten geven ons gelijk info, beide aanbeten gaven geen echte runs wat doet vermoeden dat de vis al wat passiever wordt met de dalende watertemperatuur. Opruimen, boodschappen doen, spullen sjouwen en overvaren. Op de stekken langs de weg na, zijn alle stekken alleen bereikbaar per boot. Vissen is soms hard werken en het is al weer 20:00 als we eindelijk alles gereed hebben en aan het avondeten zitten op de landtong. Het regent wederom en hier en daar horen we flinke plonzen van springende vissen.

Een mooie reeks aanbeten

Nadat we allebei onze slaapzak hebben opgezocht, gaat de wekker in de vorm van een run af rond 4 uur op de verre rechter hengel, voorgaande jaren ook al een productieve stek. Een kleinere spiegel voor Thomas. Nog geen twee uur later geeft ook één van de middelste hengels een teken van leven. Gewoon een uitgeworpen hengel richting het midden, dat belooft veel goeds, in die andere jaren bleven alle hengels op dit stuk roerloos liggen. Dit keer dus wel vis op dit deel, ik dacht even weer een zeelt maar het blijkt een schubkarpertje van slechts 3kg. We lossen daarna twee vissen achter elkaar, één op afstand vlak na het aanslaan en een kleine vis, zeelt of kleine schub. Altijd vervelend om vissen te lossen, maar we vergeten deze twee al weer snel omdat we kort daarna allebei weer een mooie vis vangen! Thomas vangt een mooie dertiger en ik vang er ook nog een spiegel erbij. Ik moet een sprint trekken als Usain Bolt om bij de verre hengel te komen, maar de aanbeet wordt in ieder geval verzilverd. Heerlijk, twee snelle goedmakers om de lossers te vergeten en foto’s bij daglicht, we zijn helemaal in ons element! Acht aanbeten en we zijn er nog geen twee dagen, dat is fijn natuurlijk.

Een mooie dertiger voor Thomas.

We gaan lekker, acht aanbeten. Tien als je de zeelten meetelt.

Plannetjes smeden

Tijd voor “thinking tackle”, oftewel plannetjes smeden om de vis te slim af te zijn. Als je een week lang een water voor jezelf hebt dan doe je jezelf tekort als je op één plek blijft zitten. We hebben over het gehele water vissen zien springen dus willen we meerdere plekken aan gaan voeren. We voeren een kilo of vijf tegen een bomenrij waar we tot nu toe de meeste vissen zagen springen, dit is te bevissen vanaf “the beach” en vanaf daar is ook het diepste stuk van het water te bevissen. Daar willen we de sessie eindigen, waarschijnlijk de laatste twee nachten daar vissen. Eenmaal terug op de landtong, bevoeren we eerst nog een stek aan in de arm waar we de andere jaren succesvol waren. Deze stek is aan te lopen vanaf de landtong en we gaan expres het water niet op, het is hier ondieper en willen zo min mogelijk verstoren. Hier voeren we wat minder want hier willen we al over twee dagen naartoe. Gezien de lage watertemperatuur zijn we wat voorzichtig met de hoeveelheden voer die erin gaat, opschroeven kan altijd nog! De meeste aanbeten komen tot nu toe van de hengels van Thomas, hierdoor besef ik me dat ik toch wat aanpassingen moet gaan maken en twijfel over mijn aanpak.

De hengels nét wat scherper leggen, dit maakt vaak het verschil.

Verkassen!

De watertemperatuur voor de kant is inmiddels gedaald tot minder dan negen graden.  Het is maandagochtend en het regent al onafgebroken sinds gisterenavond, dit doet de vangsten geen goed want de hengels hebben geen vis meer opgeleverd. Terwijl het de nacht ervoor juist zo lekker liep. We leggen een aantal hengels opnieuw in, net wat scherper, weinig voer erbij. Kijken of we de laatste nacht nog een aanbeet kunnen forceren.

Het is koud en we gaan op tijd naar bed.

We voeren de andere stekken nog een keer aan en gaan de laatste avond op de landtong in. Lekker eten, Kronenbourgje erbij, gewoon genieten van de rust aan dit prachtige water. We gaan op tijd naar bed, het is koud en morgen gaan we op tijd verkassen. Om zes uur worden we gewekt door een paar piepjes, ze komen van mijn linkerhengel die ik heb uitgelopen. Traag lopen de piepjes op. Slecht teken, want deze vis mag niet te veel lijn pakken, de slip staat goed dicht en de rodpod verankerd. Ik haast me naar buiten op mijn sokken, de hengel staat helemaal krom naar links, ik pak de hengel en hou die druk erop. De vis scheert iets naar het midden, richting de veiligheid en ik geef de hengel over aan Thomas, want het is zijn beurt. Ik ben superblij met deze aanbeet op mijn hengel, zo vangt Thomas ook vis op één van mijn hengels. Thomas is uiteraard ook blij en het blijkt een brute spiegel van 19 kilo te zijn!

19 kilootjes, schoon aan de haak.

Ff lekker opwarmen!

We ruimen op ons gemakkie de spullen op, de hengels blijven tot het laatste liggen uiteraard. Vanmorgen vroeg was slechts vier graden, nu geeft de thermometer 22 graden aan in de zon, ff lekker opwarmen!

Stek 8

Rond een uur of vijf hebben we alles klaar staan op stek 8, de stek achterin de lange arm. We zijn we er helemaal klaar voor! We hebben allebei goede herinneringen aan deze stek. We hebben allebei onze beste reeks vissen hier gevangen in de voorgaande jaren, dus de verwachtingen zijn hoog. De vissen zijn een aantal dagen aangevoerd dus het moet goed komen zeggen we tegen onszelf. Heel erg lang hoeven we niet te wachten, want rond tien uur gaat de eerste hengel al weer af, en nét voor middernacht nog één! We vangen allebei een mooie dertiger, dat belooft veel goeds!! Midden in de nacht komt er nog een vis in de mid-twintig langs en we beseffen dat we het goed voor elkaar hebben zo!

Elf vissen, vier dertigers!

De tijgernoten en de boilies van Eddy Sterckx lopen tot nu toe het beste, maar op deze stek hebben we voornamelijk boilies gevoerd waar we wat meer kilo’s van bij ons hebben. We vissen boilies van TTB en Cuyten door elkaar heen. Een insectenmeel- en een birdfood/scopexbol naast elkaar. Altijd interessant om de voorkeur van de vis te achterhalen, meestal zijn het jaargetijde en de temperatuur ook van groot belang. De birdfood deed het niet zo goed, maar dat kan in bijvoorbeeld april/mei weer heel anders zijn. Na het doen van de boodschappen leggen we de hengels weer tactisch in en maken ons klaar voor het donker.

Deze stek voelt echt als ons tweede thuis.

Een productief nachtje

We zitten net te eten als koningen (grote garnalen met broccoli), als om 19:00 de eerste aanbeet komt. Een supermooie spiegel, een “halve rijen” zoals we deze vis noemen. Heerlijk zo’n aanbeet vroeg op de avond. En wat een prachtige vis!! Het valt ons ook op dat de vissen bijna allemaal langere baarddraden hebben dan op andere wateren.

De “halve rijen”.

We vangen drie vissen, nog voor dat we de slaapzakken opzoeken! Voor mij zit er nog een korte dikke 16 kilo vis tussen en we hebben het weer goed naar ons zin zo! Het lukt nu toch beter om wat aantallen te vangen dan in de voorgaande sessies en dat doet ons goed. We vangen uiteindelijk zeven vissen die nacht, waarvan de laatste met daglicht en dat is altijd mooi. De foto’s van Thomas en deze vis zijn misschien wel de mooiste van de sessie.

Prachtige foto nietwaar?!

Stay or go?

Het is inmiddels donderdag en daarmee komt de op één na laatste nacht eraan. Dilemma, gaan we verkassen? Of blijven we. Na de reeks vissen van afgelopen nacht kunnen we eigenlijk niet weg, wie weer wat er nog meer uitkomt? Weinig slaap zorgt er voor dat we toch ook wel moe zijn en we besluiten nu nog één nacht hier te blijven en de sessie de laatste nacht op “the beach” af te sluiten.

“slechts” twee vissen..

De insectenbol heeft afgelopen nacht voor vijf van de zeven aanbeten gezorgd, allemaal van dezelfde stek. Is hier de stek of het aas doorslaggevend geweest vragen we ons af, de combi doet het in ieder geval goed en daar gaan we dus niets aan veranderen. We gaan opnieuw de avond tegemoet en het vertrouwen is hoog. We vangen er weer eentje voor het slapen gaan, het is een fraai beschubte spiegel. De meeste vissen hier zijn toch van het kale type, maar er zitten gelukkig genoeg pareltjes tussen. De teller blijft die nacht vreemd genoeg steken op “slechts” twee vissen, misschien toch verkeerd gegokt. De hotspot van de voorgaande nacht heeft geen stootje gegeven! We gaan vroeg opruimen om voor de vierde keer al onze spullen over te varen en zo te verkassen, hard werken voor de vis! Tijdens het indraaien van de hengel die merkwaardig stil heeft gelegen, krijgen we antwoord op de vraag waarom. Onderlijn in de knoop! Wie verzint dat, uitgerekend die hengel! Maarja, we hebben in ieder geval een antwoord. Wegwezen hier, op naar de volgende stek en de laatste nacht.

Weer verkassen!

The beach

Na een hoop gesjouw en gepeddel komen we aan op het strandje, voor mij een nieuwe stek. Thomas heeft er al eens gevist met Ian, maar geen vis gevangen tijdens de warme sessie in september. De elektromotor heeft het begeven dus we zijn lekker op ons gemakkie al peddelend overgevaren. Gelukkig paste alles in één keer in de boot, een deel van de spullen hadden we gisteren al hier gebracht of in de auto gelegd. De stek is echt megagroot, vanaf hier kan je heel het beginstuk bevissen. We vissen met zes hengels, maar je zou er wel tien kwijt kunnen. Twee hengels varen we uit op grote afstand naar de voerstek en de overige hengels vissen we “Villedon” style. Dat is de manier waarop Michel en ik onze enige vissen op Villedon wisten te vangen, aantal pellets in een klein PVA-zakje, boiliekruim erbij en uitwerpen maar. Maximaal tien boilies erbij met de werppijp en afwachten, weinig maar attractief voer en niet met de boot over de stek.

Een dikkerd van de voerstek.

Beide tactieken werken! Voor het slapen gaan vangen we twee vissen, ik vang een brute volschub en Thomas een dikkerd van de voerstek. We zijn superblij en eigenlijk is de sessie allang geslaagd, beide vissen zouden mooie afsluiters kunnen zijn, maar we houden de hengels nog in.

Check die baarddraden!

Om half één worden we gewekt door een minischubkarper en gaan we na het uitwerpen weer snel terug de slaapzak in, het is weer goed koud en de thermometer geeft rond de nul graden aan. We zijn helaas niet alleen op deze stek, we delen het strand met de ratten. Ik kom erachter dat ik mijn rodpod precies op de looproute van die beesten heb gezet en we worden telkens gewekt doordat de ratten mijn swingers aanstoten. Als Thomas rond zes uur nog een mooie spiegel vangt, besluiten we mijn hengels binnen te draaien en alleen nog met die van Thomas door te vissen. De piepjes van de ratten hebben ons aardig wakker gehouden en we hebben een lange reis voor de boeg en willen zo toch nog wat nachtrust meepakken. De spiegel van Thomas blijkt de uiteindelijke afsluiter van een prachtige week vissen.

De afsluiter.

“Driemaal is scheepsrecht”

We hebben gekregen waarop we hebben gehoopt, een hele mooie reeks vissen op een water waar het twee keer eerder niet is gelukt. We zijn vier keer van stek veranderd, normaal zo gepiept, maar hier ben je gewoon een halve dag bezig voordat je weer relaxt achter de hengels zit. We hebben uiteindelijk 23 vissen gevangen, waaronder een paar mooiere en een paar grotere exemplaren. We kijken meer dan tevreden terug op een hele mooie sessie en het blijft gewoon een prachtig water, elke keer weer. Op naar het volgende avontuur!

Simon Verver.